Joshua 7

گناه عخان

1اما بنی‌اسرائيل مرتكب گناه شدند. گرچه خداوند دستور فرموده بود كه چيزی را از شهر به غنيمت نبرند، ولی آنها از اين دستور سرپيچی كردند. عخان (پسر كرمی، نوهٔ زبدی و نوادهٔ زارح از قبيلهٔ يهودا) از اموالی كه حرام شده بود برای خود به غنيمت گرفت و خداوند به خاطر اين عمل بر تمام قوم اسرائيل غضبناک شد.

2بزودی پس از تسخير شهر اريحا، يوشع چند نفر از مردان خود را به شهر عای كه در شرق بيت‌ئيل و نزديک بيت‌آون واقع شده بود فرستاد تا وضع آنجا را بررسی كنند. 3وقتی آنها مراجعت نمودند گفتند: «شهر كوچكی است و فقط كافی است دو يا سه هزار نفر از سربازان ما بروند و آن را تصرف كنند. بنابراين لزومی ندارد كه همهٔ لشكر اسرائيل به آنجا حمله كند.»

4پس يوشع حدود سه هزار سرباز برای تسخير شهر عای فرستاد، اما آنها شكست خوردند. 5مردان عای از دروازهٔ شهر تا بلنديهای اطراف، اسرائيلی‌ها را تعقيب نموده، حدود سی و شش نفر از آنان را در سراشيبی كشتند. لشكر اسرائيل از اين واقعه دچار وحشت شد و روحيهٔ خود را به کلی باخت. 6پس يوشع و بزرگان اسرائيل از شدت ناراحتی جامه‌های خود را پاره كردند، خاک بر سر خود ريختند و تا غروب در برابر صندوق عهد خداوند به خاک افتادند.

7يوشع چنين دعا كرد: «آه ای خداوند، چرا ما را به اين سوی رود اردن آوردی تا به دست اين اموری‌ها كشته شويم؟ ای كاش راضی شده بوديم كه همان طرف رودخانه بمانيم. 8آه، ای خداوند، اينک كه قوم اسرائيل از دشمن شكست خورده است من چه كنم؟ 9چون اگر كنعانی‌ها و ساير قومهای مجاور از اين واقعه باخبر شوند، ما را محاصره نموده، همهٔ ما را نابود می‌كنند. آيا اين عمل به عظمت نام تو لطمه نمی‌زند؟»

10خداوند در پاسخ يوشع فرمود: «بلند شو! چرا اينچنين به خاک افتاده‌ای؟ 11قوم اسرائيل از فرمان من سرپيچی كرده و مرتكب گناه شده‌اند. ايشان مخفيانه از چيزهای حرام شهر برداشته‌اند، ولی انكار نموده، آنها را در ميان اثاثيهٔ خود پنهان ساخته‌اند. 12اين عمل موجب شده است كه اسرائيلی‌ها مغلوب شوند. به همين علت است كه سربازان تو نمی‌توانند در مقابل دشمنان ايستادگی كنند، زيرا گرفتار لعنت شده‌اند. اگر آن غنيمت حرام را از بين نبريد، من ديگر با شما نخواهم بود.

13«حال برخيز و مراسم پاک كردن گناه قوم را بجا آور و به آنها بگو كه برای فردا آماده شوند، زيرا من كه خداوند، خدای اسرائيل هستم می‌گويم: ای اسرائيل، مال حرام در ميان شماست و تا آن را از خود دور نكنيد، نخواهيد توانست در برابر دشمنانتان بايستيد. 14به همهٔ قبايل بگو كه فردا صبح نزد من حاضر شوند تا من معلوم كنم كه آن شخص خطاكار، متعلق به كدام قبيله است. پس از آن، تمام خاندانهای آن قبيله جلو بيايند تا مشخص كنم كه آن شخص خطاكار، در ميان كدام خاندان است. سپس تمام خانواده‌های آن خاندان حاضر شوند تا نشان دهم كه آن شخص مقصر، عضو كدام خانواده است. بعد تمام اعضای مقصر آن خانواده پيش بيايند. 15آنگاه شخصی كه مال حرام را دزديده است، با خانواده‌اش و هر چه كه دارد سوخته و نابود شود، زيرا عهد مرا شكسته و اسرائيل را رسوا نموده است.»

16پس يوشع صبح زود برخاسته، قبيله‌های اسرائيل را در حضور خداوند حاضر ساخت و قبيلهٔ يهودا مقصر شناخته شد. 17آنگاه تمام خاندانهای قبيلهٔ يهودا جلو آمدند و خاندان زارح مقصر تشخيص داده شد. بعد خانواده‌های آن خاندان جلو آمدند و خانوادهٔ زبدی مقصر شناخته شد. 18مردان خانوادهٔ زبدی جلو آمدند و عخان نوهٔ زبدی مقصر شناخته شد.

19يوشع به عخان گفت: «فرزندم در حضور خداوند، خدای اسرائيل حقيقت را بگو و به گناه خود اعتراف كن. به من بگو چه كرده‌ای و چيزی را از ما مخفی نكن.»

20عخان در جواب يوشع گفت: «من به خداوند، خدای اسرائيل خيانت كرده‌ام و مرتكب گناه شده‌ام. 21در ميان غنايم، چشمم به يک ردای زيبای بابلی، دويست مثقال نقره و يک شمش طلا كه وزنش پنجاه مثقال بود، افتاد و من از روی طمع آنها را برداشتم و در ميان خيمه‌ام آنها را زير خاک پنهان كردم. اول نقره را زير خاک گذاشتم، بعد طلا و سپس ردا را.»

22يوشع چند نفر را به دنبال غنايم فرستاد و آنها بشتاب به خيمه رفتند و چنانكه عخان گفته بود، ردا و طلا و نقره را پيدا كردند و نقره در قسمت زيرين قرار داشت. 23اشیا دزديده شده را نزد يوشع و تمام قوم اسرائيل آوردند و در حضور خداوند بر زمين گذاشتند. 24آنگاه يوشع و همهٔ اسرائیلی‌ها، عخان را گرفته، او را با ردا و نقره و شمش طلايی كه دزديده بود، با پسران و دخترانش و گاوها و گوسفندها و الاغهايش و خيمه‌اش و هر چه كه داشت به دره عخور بردند.

25در آنجا يوشع به عخان گفت: «چرا چنين بلايی بر سر ما آوردی؟ اكنون خداوند، تو را دچار بلا می‌كند.» آنگاه تمام بنی‌اسرائيل آنها را سنگسار نمودند و بعد بدنهايشان را سوزاندند 26و روی جنازهٔ سوختهٔ عخان، تودهٔ بزرگی از سنگ بر پا كردند. آن تودهٔ سنگ هنوز باقيست و آن مكان تا به امروز به «درهٔ بلا» معروف است. بدين ترتيب خشم خداوند فرو نشست.
Copyright information for PesPCB